Η περιοχή πήρε το όνομά της, από το μνημείο του Φιλοπάππου που κτίστηκε από τους Αθηναίους τον 2ο αιώνα προς τιμήν του ευεργέτη ηγεμόνα της Συρίας Γάιου Ιούλιου Αντιόχου Φιλόπαππο, ο οποίος μεταξύ των ετών 75 – 88 ήταν εξόριστος στην Αθήνα.
 Οι Αθηναίοι έκτισαν στην κορυφή του λόφου ένα μεγαλοπρεπές μνημείο για να τιμήσουν τον φιλέλληνα ηγεμόνα.
 Το μνημείο, διαστάσεων 9.80 Χ 9.30 μ., περιλάμβανε τον ταφικό θάλαμο, είναι κτισμένο από λευκό πεντελικό μάρμαρο σε βάθρο ύψους 3, 08 μ. από πωρόλιθο επενδυμένο με πλάκες υμήττειου μαρμάρου. Η βόρεια πλευρά που είναι ορατή από την Ακρόπολη ήταν η πρόσοψη του μνημείου και είχε πλούσιο αρχιτεκτονικό διάκοσμο . Το μνημείο σωζόταν μέχρι τα μέσα του 15 ου αιώνα , όταν ο Κυριακός ο εξ Αγκώνος αντέγραψε τις πέντε επιγραφές της πρόσοψης . Οι τρεις που είναι χαραγμένες κάτω από τα αγάλματα, δίνουν τα ονόματα των απεικονιζόμενων προσώπων. Η κεντρική μορφή ήταν ο Φιλόπαππος, γιος του Επιφάνους, αριστερά ο Αντίοχος , γιός του βασιλέα Ιουλίου Αντιόχου Φιλoπάππου, και δεξιά ο βασιλιάς Σέλευκος Νικάτωρ , γιός του Αντιόχου.Δεν είναι γνωστή η ακριβής ημερομηνία καταστροφής του μνημείου. Πάντως το 1463 υπήρχε άθικτο οπότε και το περιέγραψε ο Ιταλός περιηγητής Κυριακόλι, ενώ το 1676 ήταν κατεστραμμένο όπως περιγράφουν οι περιηγητές Spon και Weller.Ο Λόφος του Φιλοπάππου έχει συνδεθεί με την Ιστορία της Ακρόπολης και της Αθήνας. Το 1687 ο Μοροζίνης, ένας βέβηλος Ενετός, βομβάρδισε από εκεί την Ακρόπολη και κατέστρεψε τον Παρθενώνα, ενώ κατά τη διάρκεια της επαναστάσεως ήταν πυροβολείο.